هر انسانی به حکم انسان بودن، فارغ از شغل و پیشه اگر بخواهد زندگی آرمانی داشته باشد،
باید در سه حوزه چیزهایی بداند:
یکم، ادبیات جهانی: شعر، رمان، نمایشنامه و سناریو فیلم و. .
من فقط در ادبیات جهانی یک انسانشناسی عمیق را مییابم، بیشترین تاکید من بر رمان و شعر است.
دوم ،فلسفه: بخشهایی از فلسفه را همه باید بدانند، ولو به شکل آماتوری؛ اما آماتور قوی، وگرنه کمیت زندگیشان دیر یا زود لنگ خواهد شد. این به معنای متخصص فلسفه شدن نیست.
بخشهایی از معرفتشناسی، بخشهایی از مابعدالطبیعه، بخشهایی از فلسفه زبان، بخشهایی از فلسفه ذهن، بخشهایی از فلسفه عمل، بخشهایی از فلسفه اخلاق، بخشهایی از فلسفه دین.
ما دیر یا زود به حکم انسان بودن به اینها نیاز داریم.
سوم، روانشناسی: یک بخش عظیمی از دستاوردهای روانشناسان را همه باید بهصورت آماتوری بدانیم.
"مصطفی ملکیان"
درباره این سایت